Według zapisków z kroniki świdnickiego kupca Ephraima Ignatiusa Naso (wg przekazów ustnych z 1667 r.) grudki srebra na zboczu góry Plautzenberg jako pierwszy odkrył górnik o imieniu Johan. Wspomniana góra to obecnie Wzgórze Kościelne leżące w masywie Chełmca.
Właśnie u jej podnóża w XIV wieku zamieszkali pierwsi saksońscy górnicy, którzy założyli osadę Gottesberg (Bożą Górę). Dziś to historyczna nazwa Boguszowa.
Z rąk do rąk
Miejscowość zgodnie z testamentem księżnej Agnieszki (wdowy po Bolku II, księciu świdnicko-jaworskim) po jej śmierci trafiła pod panowanie czeskie. W 1497 roku król Władysław Jagiellończyk sprzedał Książ i okolice włącznie z Boguszowem swojemu kanclerzowi Johannowi Schellenbergowi. W dwa lata później władca nadał miejscowości prawa miejskie.
Kataklizmy i zarazy
Dzięki górnictwu – najpierw rud srebra i ołowiu, a później węgla kamiennego – Boguszów rozwijał się i podnosił po kolejnych nieszczęściach nawiedzających miasto.
W 1529 roku na boguszowskim Rynku usytuowano pierwszy szyb kopalni. Nosiła nazwę „Śmiało z Bogiem”. Po jakimś czasie było tu ich aż pięć! Rozkwit nie trwał jednak długo.
W 1554 roku Boguszów zniszczył wielki pożar. Kopalnie praktycznie przestały istnieć. Ale wielki ogień nie oznaczał końca nieszczęść. W pierwszej połowie XVII wieku pustoszyły je: wojna trzydziestoletnia, epidemia dżumy i kolejny wielki pożar.
Cechy za pan brat
Miasto powróciło do życia, kiedy jego właściciel Hans Heinrich II von Hohberg w 1681 roku przywrócił mu przywileje miasta górniczego. Przy górnikach znakomicie funkcjonowały inne zawody. Powstały cechy szewców (1626) i piekarzy (1683).
W XVII i XVIII wieku miasto stało się ośrodkiem włókienniczo-odzieżowym. W 1701 roku powstał tu również browar miejski (zamknięty w 1997 r) produkujący piwo znane nawet w Berlinie.
Niestety, w 1724 roku miasto zniszczył kolejny wielki pożar. Tym razem w odbudowie pomogli sąsiedzi. Kamienna Góra, Jelenia Góra, Jawor i Świdnica przekazały na ten cel znaczne kwoty pieniędzy. W miejscu gorzelni, od której rozpoczął się pożar w 1731 roku, ukończono budowę ratusza.
Węgiel, czyli rozwój
Rok 1865 oznaczał koniec nieopłacalnej już wtedy eksploatacji złóż srebra. Ale przyroda nie znosi próżni – zaczęto wówczas intensywnie wydobywać inne bogactwo tej ziemi – węgiel kamienny.
Wtedy też nastąpiła wielka rozbudowa Boguszowa. W 1900 roku miasto miało już 8966 mieszkańców (dla porównania w 1840 r. było ich 2324).
Miasto kwitło. W 1823 roku do dwóch zbiorników w Rynku doprowadzano drewnianymi rurami wodę dla mieszkańców. W 1875 roku uruchomiono gazownię i zaczęto oświetlać ulice lampami gazowymi. Na początku XX wieku rozpoczęto elektryfikację miasta, a w latach 1920-1922 zostało skanalizowane.
Czas na rowery
W Boguszowie panuje specyficzny podgórski i górski klimat. Z tego względu w latach 20. XX wieku górniczy Boguszów stał się też wziętą stacja klimatyczną. Przyjeżdżali tu turyści i narciarze. W latach 1905-1933 miasto miało 10 zajazdów, 18 gospód, 4 hotele w rynku i kilka w innych dzielnicach miasta. Przy ul. Fornalskiej 11 funkcjonowało pierwsze na Dolnym Śląsku kasyno. Wojny światowe oszczędziły miasto. Pomimo to, jego sytuacja ekonomiczna nie jest najlepsza. Władze Boguszowa-Gorców liczą na wykorzystanie położenia miasta i mogący je postawić na nogi rozwój turystyki. Już teraz sporym zainteresowaniem rowerzystów górskich cieszą się okolice miasta.
Strefa Biznesu: Dlaczego chleb podrożał? Ile zapłacimy za bochenek?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
