Wszystko rozpoczęło się w 1881 roku, kiedy to podpisano umowę na 40 lat, której celem była obsługa tramwaju konnego. Pierwszy odcinek został otwarty 25.05.1882 roku, poruszał się od centrum miasta do dworca kolejowego. Niedługo później otworzono kolejne linie.
W 1896 roku czynnie funkcjonowały trzy linie, a ich całkowita długość wynosiła 6,9 km. Posiadano wtedy 58 koni i 12 wagonów.
W 1897 roku rozpoczęto elektryfikację sieci, zmieniając rozstaw szyn na 1000 mm.
W grudniu 1897 roku uruchomiono linię dookolną, która teraz zwana jest II. Linia nr I została uruchomiona zaraz po aktywacji II linii i jej trasa przebiegała przez Untermarkt- Kaisertrutz-Demianiplatz- Postplatz-Berliner Strasse-Dworzec- Schuetzenhaus.
Linia III, także uruchomiona w niedługim czasie, kursowała przez RauschwalderStr-Demianiplatz-Postplatz- Muehlweg-Stadthalle, kierując się na późniejszą polską stronę, przez dzisiejsze ulice: Piłsudskiego, Daszyńskiego i kawałek odcinka Warszawskiej, gdzie w tamtych czasach znajdowała się zajezdnia, zwana końcówką. Zajezdnię tą Niemcy nazywali Stadt Prag.
W 1898 roku otworzono kolejną linię tramwajową, która to połączyła wioskę Landeskrone z miastem. Trasa przebiegała kolejno: Postplatz-Bahnhof-Sechsstaedteplatz-Landeskrone .
Rok 1900 przyniósł kilka zmian. Firma „Aloka” przejęła tramwaje i linia tramwajowa znajdująca się po polskiej stronie, została przedłużona prawie do końca ulicy Warszawskiej. Ta część miasta nazywana była wtedy przez Niemców: Moys.
W 1907 roku wszystkie linie tramwajowe wynosiły około 24 km. Szybko rozwijająca się sieć komunikacyjna w 1930 roku obejmowała również dzisiejsze Weinhuebel (Leschwitz).
Koniec wojny oznaczał dla Zgorzelca koniec komunikacji tramwajowej. Po podzieleniu granicy nie wznowiono sieci tramwajowej. Uruchomienie ich nie byłoby skomplikowane, ze względu na istniejące już szyny, a infrastruktura nie została zniszczona. Przez lata los tramwai w Zgorzelcu był niepewny i pomimo licznych planów wznowieniowych, nie doszło to do skutku po dzień dzisiejszy.
Linia III skróciła swój kurs tylko do Stadthalle, a w 1950 była obsługiwana autobusami. I tak w 1981 r w Görlitz funkcjonowały tylko dwie linie tramwajowe. I - Rauschwalde-Bahnhof- Weinhuebel i II - Virchowstrasse- Bahnhof- Landeskrone.
W 1982 zamknieto linie prowadzącą do Weinhuebel, co spowodowane było pracami remontowymi. Z początkiem lat dziewięćdziesiątych linie tramwajowe kształtowały się następująco:
1. Weinhuebel-mitte- Demianiplatz- Virchowstr; 6,6 km, 25 minut
2. Koenigshufen- Hauptbahnhof- Landeskrone; 7,0 km, 25 minut
3. Koenigshufen- Hauptbahnhof-Weinhuebel; 6,9 km, 23 minuty
Po dawnej linii kolejowej pozostał tylko trójkąt do zawracania na Placu Pocztowym i kilka rozetek na zgorzeleckich domach.
Obecnie oba miasta łączą dwie linie autobusowe.
Bydgoska policja pokazała filmy z wypadków z tramwajami i autobusami
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
