Zarośnięte ruiny w centrum miasta. To dawny zamek książęcy w Gościszowie. Powolna agonia pięknego zabytku

Gościszów. Wieś położona w powiecie bolesławieckim przy drodze Bolesławiec- Nowogrodziec. Tuż przy głównej drodze, obok kościoła dostrzec można ruiny okazałej i wielkiej budowli. To zamek książęcy, który pod koniec XIII wieku został wybudowany przez Henryk III Głogowski. Zanim jednak wybudowano tutaj murowany obiekt, na sztucznej wyspie znajdował się drewniany, słowiański gród.

Gosbinsdorf, bo tak wcześniej nazywał się Gościszów na początku XIV wieku przeszedł w ręce jawosrksiego księcia Henryka, a dalej, jako lenno, zarządzał nim rycerz Geb­hard­tvon Que­ren­fur­the. Dalej majątek przeszedł we władanie ro­du von Re­dern, a kolejno ry­ce­rza Jo­han­na von Greis­slau. Dopiero od roku 1381 roku możemy mówić o stabilizacji i wielkich modernizacjach. Przez kolejne 250 lat ziemie oraz zamek w Gościszowie pozostały pod rządami rodziny von Warn­sdorf. W tym czasie budowla zyskała nowy styl, kolejne skrzydło, ozdobne portale, tak by ostatecznie prezentować cechy późnorenesansowe.

Kolejne zmiany wprowadzono w XVIII wieku, kiedy tereny te należały do rodu von Bi­bran-Mo­dlau. Od 1828 roku do końca II wojny światowej zamek była własnością rodu von Scho­en­berg oraz jego spadkobierców. W tym czasie zgromadzono w jego wnętrzach imponującą ko­lek­cję rzeźb o­raz o­grom­ną bi­blio­te­kę z na­le­żą­cy­mi do jej zbio­rów li­sta­mi i oso­bis­ty­mi przy­rzą­da­mi Mi­ko­ła­ja Ko­per­ni­ka. W planach pojawiło się przywrócenie renesansowej formy zamku, jednak nie udało się ich zrealizować, ponieważ właściciel zamku Frie­drich Karl von Eg­ge­ling został zamknięty w obozie ze względu na swoją antyhitlerowską postawę oraz małżeństwo z Żydówką. W czasie II wojny światowej w obiekcie spotykali się antynazistowscy opozycjoniści.

W 1945 roku zamek w Gościszowie został zbombardowany przez lot­nic­two Luft­waf­fe. Od tego czasu następuje powolna agonia tego obiektu.

Zamek książęcy w Gościszowie od ponad 20 lat znajduje się w prywatnych rękach. Ruiny obiektu, jak i leżącego na tym terenie Domu Kawalera, czy budynków gospodarczych nie zostały zabezpieczone przed nieproszonymi gośćmi. Schadzki okolicznych mieszkańców, alkoholowe libacje, wandalizm doprowadziły to miejsce do smutnego stanu. Tony śmieci, rozkradzione ozdobne elementy i wszechobecne samosiejki przyćmiły dawną sławę tego miejsca.
Jedynie od południowej strony elewacja obiektu została oczyszczona z wysokiej roślinności, dzięki czemu dobrze widoczna jest z drogi prowadzącej przez wieś.